Ben je nou helemaal gek geworden????

Dat denkt mijn hoofd met regelmaat. Ik neem niet altijd voor de hand liggende beslissingen, anderen volgen mij soms totaal niet. Das ook niet gek, want soms kan ik mezelf niet volgen. Wat doe je nou weer?? Fen waar begin je aan?? Dat zijn andere varianten die ik mezelf ook wel eens afvraag. maar ik heb besloten om mijn keuzes op vertrouwen te baseren niet op angst. Dat brengt mij nl op de mooiste plekken.

Deze week nam ik een besluit, superspannend en op ratio bekeken echt het vreemdste besluit ever! Ik heb nl sinds de start van het gezondheidscentrum besloten dat ik daar mijn praktijk zou gaan voeren. Ik wist het zeker, voor mij zou daar een ruimte komen en alles zou bij elkaar komen. Dat wordt mijn plek, daar kan ik alles neerzetten zoals ik wil. Ik ben er gaan kijken en het is een prachtige ruimte. Eind deze maand mocht ik kennis gaan maken met fijne mensen die daar al werken en mij graag wilde leren kennen.

Mijn hoofd zei: jaaaaa daar gaan we eindelijk, de ideale locatie, dichtbij huis prachtig pand, leuke collega’s in de buurt waarmee samenwerkingen kunnen ontstaan. Mijn gevoel zei: Neeeeeee, niet doen, niet doen, niet doen. ‘Ineens’ kwamen er allerlei situaties en mensen op mijn pad die mij lieten inzien wat eigenlijk al allang wist, diep van binnen. Ik geloof niet in het toeval, deze mensen en situaties zijn niet voor niets op mijn pad gekomen.

Alles kwam ineens samen en ik heb nu een nog duidelijker beeld van waar ik heen wil met mijn praktijk en wat daarvoor nodig is aan randvoorwaarden. Guess what…. De ruimte in het gezondheidscentrum past niet in deze visie. Sterker nog, het idee dat ik me voor jaren ergens vast moest gaan leggen, benauwde me ineens enorm. Ik heb er over nagedacht en met er met mensen over gesproken. Poeh poeh, dat ging niet zonder slag of stoot. Iedere keer komt het op hetzelfde neer: mijn hoofd zegt vanuit angst: ja dit is je kans, laat deze niet schieten, stel je voor dat je dit voorbij laat gaan, wat als je er spijt van krijgt? Mijn hart spreekt vanuit vertrouwen: ik weet dat er iets mooiers en beters gaat komen wat nog beter bij mij past.

Ik wil doorgroeien, verder ontwikkelen en nog veel meer doen dan ik nu doe. Nog meer vrouwen hun kracht en zielsmissie laten (her)vinden.  Ik wil met mijn trainingen naar buiten kunnen, de natuur in, ik heb behoefte aan ruimte, veel ruimte. Ik heb zoveel plannen, zoveel ideeën die ik nu aan het uitwerken ben. Dus ik heb laten weten dat ik van de ruimte afzie, met mijn hart in mijn keel. Niet wetende waar ik uitkom. En weet je ik voel me blij, opgelucht en dankbaar dat ik weer zo heb mogen voelen dat ik op mezelf en mijn gevoel kan vertrouwen. Mijn ideale plekje komt echt wel, wanneer de tijd rijp is en het helemaal past…..

Dus voor nu heb ik geduld, (nou ja dat probeer ik dan he. Beetje ongeduldig ben ik wel van aard ;) ), heb ik vertrouwen en geloof ik dat ik door deze deur te sluiten, ik een nog mooiere heb geopend.

Bring it on!!!